قدرت جهانی و قدرت محلی کمترین درگیری و زد خورد را با همتایان خود دارند؛ اما در مورد قدرتهای منطقه ای و ملی وضع به نحو دیگریست. بطوری که برای کسب، مانور و افزایش قدرت خود؛ دائما در حال ستیز و رقابت با همتای خود به سر می برند. در نتیجه کلید رفع مشکلات هر قدرت منطقه ای و ملی، گفتگو با همان همسایه و قدرت همطراز خود هست. این قاعده در تمامی دنیا صدق میکند. چه در آسیای جنوب شرقی، یا آسیای مرکزی، یا امریکای لاتین باشد یا در منطقه خلیج فارس.
چیزی که مبرهن است این نکته که این سیتزش و رقابت را نه می توان در بُعد داخلی حل نمود، نه در بُعد خارجی (قدرتهای بزرگ، سازمان ملل، سازمان بین المللی و ...) رفع کرد.هر چند که کمک خوبی هستند اما به سان آتش زیر خاکستر می ماند که هرلحظه احتمال برافروختن آن هست. اما اگر دولتها و قدرتهای منطقه ای مانند جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی، به این درک برسند که بهترین و پایدارترین چاره این رقابت؛ گفتگوی مستقیم و بیواسطه و به دور از هرگونه تنش زایی و یا قدرت نمایی؛ می باشد، قطعا هزینه های دو طرف گفتگو، کاهش خواهد یافت و در نهایت به نفع طرفین گفتگو و امت واحده اسلام خواهد شد.
نخبگان جمهوری اسلامی ایران به این درک رسیده اند که عربستان سعودی، شاه کلیدی برای موفقیت های منطقه اش خواهد بود. بطوری که هر وقت با نخبگان سعودی، دیدگاهی مشترک داشته، تاثیراتش بر روی روابط با سایر کشورهای عربی منطقه و حتی کشور مصر بسیار محسوس بوده و از این موهبت نزدیکی با نخبگان سرزمین وحی، بهره های سیاسی- اقتصادی بسیار برده است. در مقابل هم عربستان سعودی به این درک متقابل رسیده که بدون همکاری و موافقت نخبگان ایرانی، دستیابی به اهدافش در منطقه غرب آسیا غیرممکن است و حتی موجودیت و مشروعیتش بیش از پیش به خطر خواهد افتاد.
بنده از پایه گذاران انجمن دوستی و همکاری بین دو قدرت منطقه ای جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی، همواره اعلام نموده ام که نزدیکی دو قدرت نامبرده، همواره برای امت اسلامی و نخبگان اسلامی بسیار مبارک و پر سود و منفعت می باشد. امیدوارم دیدار قریب الوقوع مقامات ج.ا.ایران و عربستان سعودی، به تفاهم و نزدیکی دیدگاه دو کشور بیانجامد، تا دیگر شاهد ناامنی و جنگهای نیابتی در جهان اسلام نباشیم.
آسایش دو گیتی تفسیر دو حرف است با دوستان مروت؛ با دشمنان مدارا (حافظ)
کارشناس ارشد روابط بین الملل
[email protected]
اصولا قدرتهای موجود در این کره خاکی، به چهار دسته تقسیم میشوند. در ابتدا قدرتهای جهانی، دوم قدرتهای منطقه ای، سوم قدرتهای ملی و در نهایت قدرتهای محلی قرار میگیرند.
