یک گروه بین‌المللی از دانشمندان سرانجام ثابت کردند که سیاه‌چاله‌های کِر(Kerr) که به آرامی می‌چرخند، پایدار هستند.
"روی کِر"(Roy Kerr) که یک ریاضیدان بود در سال ۱۹۶۳، راه حلی برای معادلات اینشتین پیدا کرد که به طور دقیق فضا-زمان را در اطراف چیزی که امروزه به عنوان سیاه‌چاله چرخان شناخته می‌شود، توصیف می‌کند.
چندین دهه است که دانشمندان تلاش می‌کنند ثابت کنند که این نوع سیاه‌چاله‌ها پایدار هستند. آنها در نهایت راه حلی ابداع کرده‌اند که پایداری انواع سیاه‌چاله‌های کِر که به آرامی می‌چرخند را ثابت می‌کند. برای انجام این کار، آنها سال‌ها کار مرتبط با مدل‌های کِر را مدل‌سازی کردند.
این گروه تحقیقاتی از سه دانشمند ریاضیدان به نام‌های "ژرمی شفتل" از دانشگاه سوربن، "النا گیورگی" از دانشگاه کلمبیا و "سرجیو کلاینرمن" از دانشگاه پرینستون تشکیل شده است. آنها بر روی مطالعات دیگران در این حوزه کار کردند تا در نهایت ثابت کنند سیاه‌چاله‌های کِر، پایدار هستند.
"کلاینرمن" می‌گوید: چهار تلاش جدی صورت گرفته است و ما خوش‌شانس بودیم. این یک پیروزی برای کل تحقیقات در این زمینه است.
این سه ریاضیدان، پایداری سیاه‌چاله‌هایی که به آرامی می‌چرخند را ثابت کردند، چیزی که هنوز برای سیاه‌چاله‌هایی که به سرعت می‌چرخند، ثابت نشده است.
البته این مطالعه هنوز مورد بررسی همتا قرار نگرفته است، اگرچه کارهای مرتبط قبلی این دانشمندان برای انتشار تأیید شده است.
"دمتریوس کریستودولو" ریاضیدان مؤسسه فناوری فدرال سوئیس زوریخ می‌گوید که این نتیجه‌گیری جدید، یک نقطه عطف در توسعه ریاضی حول نظریه نسبیت عام است و ما با آن اکنون درک بیشتری از سیاه‌چاله‌های عظیم در مرکز بسیاری از کهکشان‌های جهان داریم.
5885
ایسنا به نقل از آی‌ای نوشت: یکی دیگر از نظریه‌های آلبرت اینشتین در مورد سیاه‌چاله‌ها درست از آب درآمده است، چرا که به تازگی مشخص شده است که سیاه‌چاله‌های چرخان، پایدار هستند.
