بر اساس چنین تفکری دولت سیزدهم با بهره‌گیری از امتیاز یکدستی بلوک حاکمیت دست به جراحی اقتصادی با محوریت تک نرخی کردن ارز و به‌جای آن افزایش توزیع یارانه در جامعه گرفت.
اگرچه تاکنون این سیاست حداقل در کوتاه‌مدت در خصوص کنترل تورم و رشد نقدینگی جواب نداده است چراکه برای نخستین‌بار در تاریخ ایران در خردادماه نرخ تورم نقطه به نقطه از پنجاه درصد عبور کرد مضافاً اینکه این راهکار نه‌تنها به کنترل نقدینگی کمک نکرد بلکه به دلیل افزایش قیمت تولید و کاهش تقاضا، تولید کشور را نیز با چالش مواجه ساخت به‌طوری که رییس اتحادیه صنف تولیدکنندگان کنسرو در حوزه رب گوجه‌فرنگی و ماهی از کاهش پنجاه درصدی تولید این دو محصول خبرداد.
بنابراین تا این مرحله رویکرد اقتصادی دولت سیزدهم به نتیجه مطلوب نرسیده است چراکه نه‌تنها سبب کنترل نقدینگی و کاهش تورم نگردیده بلکه به دلیل کاهش سطح تقاضا و به‌دنبال آن کاهش اشتغال در واحدهای تولیدی سبب بروز مشکل در تولید و مهم‌تر از همه امکان بهبود شاخص‌های زندگی مردم به‌ویژه توده‌ها را نیز فراهم نکرده است مضافاً اینکه این طرح پیامدهای منفی در عرصه اقتصاد سیاسی ایران داشته است که شاید مخرب‌ترین آن کاهش نقش طبقه متوسط جدید و حتی مرگ این طبقه به عنوان موتور اصلی توسعه در کشور و وابسته کردن بیشتر مردم به دولت و عدم پاسخگو کردن دولت بوده است.
23302
روزنامه اعتماد نوشت: از نگاه تیم اقتصادی دولت انجام جراحی اقتصادی از طریق حذف ارز ترجیحی و هدفمند کردن یارانه‌ها شاه کلید حل بسیاری از معضلات اقتصاد ایران است.
