در اوایل انقلاب، "هوشنگ ابتهاج (سایه)" طرفدار حزب توده بود و همین باعث شد در جریان دستگیری مرتبطین این حزب در اوایل دهه ۱۳۶۰ او را نیز بازداشت کنند و به زندان ببرند. اما حبس او دیری نپایید و در حالی که امیدی به آزادی زودهنگام نداشت، روزی نگهبان بند به او گفت: وسایلت را جمع کن؛ تو آزادی!
ابتهاج، ناباورانه از زندان بیرون آمد و وقتی علت آزادی اش را جویا شد، دانست که شاعر بزرگ، سید محمد حسین بهجت تبریزی (شهریار) پیگیر آزادی او بوده است.
ماجرا از این قرار بود که در سفر رئیس جمهور وقت - آیت الله خامنه ای - به تبریز، شهریار با ایشان ملاقات می کند و بدون این که خواسته ای برای خود داشته باشد، آزادی هوشنگ ابتهاج را از ایشان می خواهد. این وساطت مقبول می افتد و چند روز بعد، ابتهاج به آزادی سلامی دوباره می کند.
شهریار و سایه، از جوانی دوست بسیار صمیمی یکدیگر بودند، به طوری که ابتهاج در این باره می گوید: "دوستی من با شهریار در حد دوستی نبود، عشق هم اگر بگیم، کمه… واقعا هم اون نسبت به من و هم من نسبت به او چنین احساسی داشتیم."
اجرای خصوصی محمدرضا شجریان، محمدرضا لطفی، شهریار و هوشنگ ابتهاج / ۲۵ اسفند ۱۳۵۵
:
-
«سایه» سیاست
-
وقتی رهبر انقلاب، ابتهاج را غافلگیر کرد!
-
پیام تسلیت محمد خاتمی درپی درگذشت «سخن‌سرای بلندآوازهٔ روزگار ما»
-
دلنوشته سید حسن خمینی برای «سایه» / تویی که ندیده ، می شناختمت ...
-
قاب تاریخی از ابتهاج و فروغ فرخزاد
۲۱۲۲۰
عصر ایران نوشت : حبس ابتهاج دیری نپایید و در حالی که امیدی به آزادی زودهنگام نداشت، روزی نگهبان بند به او گفت: وسایلت را جمع کن؛ تو آزادی!
