نکات حائز توجه در مذاکرات وین

ایالات‌متحده هم با توافق برجام تلاش داشته است تا قابلیت‌های ایران در حوزه هسته‌ای را کنترل و محدود سازد. مخالفین برجام معتقدند که چنین فرآیندی به این دلیل مطلوبیت لازم را برای ایران به‌وجود نیاورد که هیچ‌گونه نشانه‌ای از توازن در چگونگی اعطای امتیازات مورد نظر وجود نداشت. به این معنی که مسئله لغو کامل تحریم ها به گونه قطعی تعیین تکلیف نشده بود و محدودسازی تحریم‌ها نیز همراه با، اما و اگرهای بسیاری بود.

با توجه به این نکات لازم است تا در شرایط موجود از تجربه مذاکرات قبلی برجام بهره گرفته و از سازوکارهای زیر در راستای بهینه‌سازی موقعیت ایران در فضای مذاکرات جاری استفاده شود تا دوباره منجر به گسترش بحران نشود. مردم انتظار دارند تا در مذاکرات در حال انجام برای بازگشت به برجام، تمام ایراداتی که به این قرارداد به دولت قبلی گرفته می¬شد برطرف گردد و آنچه به امضاء می رسد به سرنوشت خروج آمریکا از برجام منجر نشود.

به نظر می رسد اگر ایران بتواند واسطه گری کشورهای اروپایی و روسیه را با توجه به تجربه تلخ شیوه روسیه و فرانسه در مذاکرات برجام در سال 1394 قطع کند و نگذارد پای عربستان به مسائل مذاکرات جاری وین توسط روسیه باز شود، کار مهمی انجام شده است.

به هر حال در مذاکرات جاری باید به نکات زیر که بسیار برای ایران و پایداری برجام حائز اهمیت هستند، تأکید شود:

1- لغو نیاز به تأیید هر شش ماه یکبار امضاء رئیس جمهور آمریکا برای تعلیق تحریم ها
2- حذف مجوز اوفک (OFAC) برای خریدهای خارجی ایران بویژه در حوزه هوایی و هوانوردی
3- کنار گذاشتن ساز و کار ماشه برای بازگشت احتمالی قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل

امید است با به نتیجه رسیدن مذاکرات جاری در وین موانع حرکت ایران به سوی پیشرفت و توسعه برداشته شود و راهی برای تعامل سازنده با کشورهای جهان و کاهش مخاصمات باز شود.

هدف ایران از رفتن به سوی برجام و یا "برنامه جامع اقدام مشترک" را می‌توان به‌کارگیری سیاست‌هایی دانست که منجر به پایان تحریم‌های بین المللی علیه کشور شود.